เทคนิคของผู้คนในนาม - ส่วนที่ 4: ความล้มเหลวในการเคารพข้อความต้นฉบับ
ฮิต: 517
รองศาสตราจารย์ประวัติศาสตร์การแพทย์ เงี้ยวแมนฮัง
ชื่อเล่น: กระเป๋าสัมภาระในหมู่บ้านมหาวิทยาลัย
ฉายา: ด้วง
4.1 บทนำก่อนหน้านี้
ฮิต Fไม่สบายใจที่จะเคารพข้อความต้นฉบับ
a. ในหน้าแรกที่เกี่ยวข้องกับที่มาของงานนี้เราได้จัดการกับสถานที่และบุคคลที่ได้รับการติดต่อและแนะนำชุดเอกสารดังกล่าวข้างต้นในหลายวิธี โดยรวมเราสามารถสรุปได้ดังนี้:
บางที Pierre Huard เป็นคนแรกและคนแรกที่ได้รับข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับชีวิตและผลงานของผู้แต่งใน Bulletin de l'ÉcoleFrançaised'Extrême-Orient (ประกาศของโรงเรียนฝรั่งเศสตะวันออกไกล) ตามที่เรารู้ (1) หลังจากนั้นเมื่อเขาร่วมมือกับมอริซดูแรนด์เพื่อเขียนหนังสือเล่มนี้ “ ความรู้เกี่ยวกับเวียดนาม” (2) Pierre Huard ได้กล่าวไว้ในงานบรรณานุกรมของ Henri Oger ซึ่งมีชื่อว่า: “ คำแนะนำทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาเทคนิคของชาวแอนนามี” (3).
_______
(1) Pierre Huard - ผู้บุกเบิกเทคโนโลยีของเวียดนาม T.LWII BEFEO 1970 หน้า 215-217
(2) Pierre Huard และ Maurice Durand - ความรู้เกี่ยวกับเวียดนาม - ÉcoleFrançaised'Extrême-Orient, Hanoi, 1954
(3) Henri Oger - บทนำทั่วไปเกี่ยวกับการศึกษาเทคนิคของชาว Annamese; เรียงความเกี่ยวกับชีวิตทางวัตถุศิลปะและอุตสาหกรรมของผู้คนใน Annam, Paris, Geuthner, 1908
อย่างไรก็ตาม P. Huard ไม่ได้ใช้ภาพร่างของ H.Oger เพื่อแสดงภาพของเขา ทำงาน (เราได้พูดถึงเรื่องนี้อย่างชัดเจนในบทก่อนหน้าของเรา)
b. เมื่อเปรียบเทียบภาพร่างที่นำเสนอกับข้อความในต้นฉบับเราจะเห็นได้ว่าผู้แนะนำต้นได้ปกปิดส่วนทางภาษาซึ่งนักวิจัยหลายคนคิดว่าเป็นของจริง “ รูปแบบที่สอง” ของภาพร่างแต่ละภาพ ก่อนที่จะทำการวิจัยในเรื่องนี้ “ เลย์เอาต์ที่สอง” มาดูวิธีการแนะนำงานนี้ในหลายวันที่ผ่านมา
1. มีสเก็ตช์อยู่ซึ่งบางส่วนของรูปวาดได้ถูกตัดออกไปเช่นกรณีของสเก็ตช์ที่มีสิทธิ์ “ ตัวแทนจำหน่ายปศุสัตว์” (รูปที่ 95) สัมผัสที่บ้านวัฒนธรรมที่บูร์ช (ปารีส) ตั้งแต่วันที่ 10 มิถุนายน 78 ถึง 5 กรกฎาคม 1978 เราจะเห็นว่าตัวจริงตัวนี้มีสีของควาย (ดูรูปที่ 132), ที่ควรจะกล่าวถึง
Fig.95: ตัวแทนจำหน่าย CATTLE (หลังPhạmNgọcTuấnจัดแสดงในปารีสปี 1978)
ความรู้สารานุกรมที่เป็นของสถาบันเพื่อการรวบรวมพจนานุกรมสารานุกรมเมื่อแนะนำ“ชุดพิธีการ” ได้ตัดม้าไม้ (รูปที่ 96). แม้ว่าร่างต้นฉบับจะไม่มีหมายเหตุในภาษาจีนและภาษาจีนที่ถอดความเป็นภาษาเวียดนาม แต่ H.Oger ทำหมายเหตุประกอบเป็นภาษาฝรั่งเศส: “ รูปปั้นของม้าไม้ถูกวาดด้วยขบวนของอัจฉริยะ” (มะเดื่อ. 97).
รูปที่ 96: ชุดพิธีการ (ม้าไม้ละเว้น)
Fig.97: การดึงม้าไม้เข้าสู่กระบวนการศักดิ์สิทธิ์
2. นอกจากนี้ยังมีภาพร่างที่ภาพวาดแทนที่จะถูกตัดออกถูกจับคู่กับภาพวาดอื่นเช่นกรณีของภาพที่อธิบาย“ทหารสมัยก่อน"(รูปที่ 98) โดยNguyễn Th เพื่อแสดงให้เห็นถึงผลงานชื่อ Vietnam Popular Poems and Songs - พระราชวังทางวัฒนธรรมประจำชาติ (เล่ม 4 ระหว่างหน้า 346 ถึง 347)
Fig.98: ทหารแห่ง YORE (โดยNguyễnThụ)
ภาพร่างต้นฉบับเป็นภาพที่แสดง“Harquebusieร” (มะเดื่อ. 99) และ“ทหาร"(รูปที่ 100).
Fig.99: Harquebusier(วาดโดยช่างฝีมือ)
Fig.100: ทหาร(วาดโดยช่างฝีมือ)
ตามกฎระเบียบทางทหารภายใต้ราชวงศ์เหงียนทหารแบ่งออกเป็นสองประเภท: "línhcơ"(แมนดารินยาม) และ“línhvệ"(ยาม). ทหารองครักษ์ได้รับเลือกจาก Ngh An ไปBìnhThuậnและถูกส่งไปประจำการในHuế ในช่วงสงครามระหว่างฝรั่งเศสและเราศาลHuếได้ส่งไปยังหน่วยยามเหนือ 8000 คนซึ่งอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของ Kinh Lược (อย่างเป็นทางการในความดูแลของความสงบ).
สำหรับทหารรักษาพระองค์พวกเขาถูกเกณฑ์ทหารในภาคเหนือและรับผิดชอบในการปกป้องจังหวัดทางภาคเหนือ ภายใต้ ccupation ฝรั่งเศสยามแมนดารินถูกแทนที่ด้วย“คาห์ ซานห์"(กองทหารอาสาสมัครภายใต้การปกครองของฝรั่งเศสสวมเข็มขัดสีฟ้า) และส่วนที่เหลือน้อยมากถูกวางไว้ภายใต้คำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัด
3. บางคนในหมู่พวกเขาไม่ได้จับคู่หรือตัด แต่มีคุณสมบัติที่มีการเปลี่ยนแปลง บน "monochord” (ระหว่างหน้า 128 และ 129) แสดงในภาพร่างชื่อ "คอนเสิร์ต" (มะเดื่อ. 101) โดยNguyễnThụสตริงถูกลดระดับลงในขณะที่อยู่ในภาพร่างต้นฉบับศิลปินได้วาดมันแยกกัน (ดูรูปที่ 156).
รูปที่ 101: คอนเสิร์ต (วงออร์เคสตราดั้งเดิมโดยNguyễnThụ)
นักดนตรีคนตาบอดในตลาดที่เคยเล่น monochord เพื่อหาเลี้ยงชีพ นี่คือเครื่องดนตรีประเภทเวียดนามโดยทั่วไปที่มีเพียงหนึ่งสายเท่านั้นและนั่นคือเหตุผลที่เรียกว่า monochord Monochord มักจะเล่นเดี่ยวเพราะมันยากมากที่จะประสานกับเครื่องดนตรีประเภทอื่นเช่น “ òàncò” (สองสายไวโอลินกับกล่องเสียงที่มีรูปร่างเหมือนชามท่อ), หรือ “ ìànkìm” (กีตาร์ที่มีด้ามยาวสี่หรือห้าสาย) ในภาพร่างเราในเวลาเดียวกันให้ความสนใจกับสตริงผูกไว้ที่ปลายคันซึ่งแตกต่างจาก monochord ที่เราเห็นในวันนี้มีประโยคจากเพลงพื้นบ้านที่อ่าน: (เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งไม่ควรฟัง monochord ) เนื่องจาก monochord ถือเป็นเครื่องดนตรีที่หยาบคายโดยเฉพาะเมื่อเล่นในคืนที่สงบ
ลองดูภาพร่างต้นฉบับที่แสดงคำอธิบายประกอบของ H.Oger: “ กลุ่มคนตาบอดเล่นดนตรี” (รูปที่ 102). ความรู้สารานุกรมให้สิทธิเป็น: "คอนเสิร์ต".
รูปที่ 102: กลุ่มนักดนตรีตาบอด (สำเนาแรก)
4. แต่ยังมีภาพร่างที่ศิลปินNguyễnThụไม่เพียง แต่จับคู่ตัวเลขเพิ่มเติม แต่เขายังดึงตัวเลขเพิ่มเติมเช่นชื่อ:
“ บินว่าวกระดาษ” และสิ่งที่มีคำอธิบายประกอบเป็น “ การเล่นหมากรุกอุ้งเท้าสุนัข” (มะเดื่อ. 103).
Fig.103: บินว่าวกระดาษและเล่นหมากรุก Chess (โดยNguyễnThụ)
เมื่อเปรียบเทียบกับแบบร่างดั้งเดิมเราจะเห็นว่าร่างของสุนัขถูกวาดเพิ่มเติมบนภาพร่างของNguyễnThụ ฉบับดั้งเดิมมีตัวอักษรจีน 4 ตัวที่คัดลอกมาจากจีน “ Đánhcờchânchó” (เล่นหมากรุกหมาอุ้งมือ) (รูปที่ 104).
Fig.104: การเล่น DOG-PAW Chess
ต้นฉบับร่างอีกชื่อหมี:“คางคกว่าว"(รูปที่ 105) พร้อมคำอธิบายต่อไปนี้เป็นภาษาจีน:
"เนื่องจากลมทางใต้ที่สดใหม่มักพัดในวันฤดูร้อนเด็ก ๆ มักจะทำของเล่นนี้เรียกว่าคางคกว่าวแล้วรอให้ลมพัด"
มะเดื่อ 105: TOAD-KITE (ด้วยหมายเหตุในภาษาจีน: เนื่องจากลมทางใต้ที่สดใหม่มักจะพัดในวันฤดูร้อนเด็ก ๆ มักจะทำของเล่นนี้เรียกว่าคางคกว่าวแล้วรอให้สายลมโบยบิน)
E 4.1.2กระจกบิดเบือนความหมาย
วิธีการดังกล่าวข้างต้นของการใช้ประโยชน์จากงานได้นำไปสู่ข้อผิดพลาดที่บิดเบือนความหมายที่แท้จริงดังนี้:
a. สิ่งที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่มากที่สุดคือภาพร่างที่ศิลปินNguyễnThụได้ตัดรายละเอียดบางอย่างและเปลี่ยนชื่อตามมุมมองของเขาเอง เขาตั้งชื่อมัน “ ผู้ค้าหมู” และแสดงไว้ที่นี่ (ระหว่างหน้า 80 และ 81) มันทำให้เรามีความคิดเกี่ยวกับฉากของ “ ตลาดที่ปิดแล้ว” ผ่านการเทรดในช่วงเวลานั้น (?) (รูปที่ 106). แต่จริงๆแล้วคำอธิบายประกอบของร่างต้นฉบับคือ “ Coolies มองหางาน” (รูปที่ 107). บางทีข้อผิดพลาดนี้เกิดขึ้นเนื่องจาก flails ผู้คนเหล่านี้มีลักษณะคล้ายกัน “ บ่วงจับหมู” เราเคยเห็นมา fig.41
รูปที่ 106: ตัวแทนจำหน่ายหมู (โดยNguyễnThụ)
Fig.107: COOLIES มองหางาน (วาดโดยช่างฝีมือ)
b. ทำนองเดียวกันสารานุกรมความรู้ชื่อหนึ่งร่าง: “ ด้าย reeling- เครื่อง” (รูปที่ 120), ในขณะที่ร่างต้นฉบับมีคำอธิบายประกอบ:
“ การตกแต่งร่มกันแดด” ร่างอีกชื่อโดยความรู้สารานุกรมเป็น “ เสื้อคลุมของ Rickshawman”, ในขณะที่ร่างต้นฉบับนั้นมีคำอธิบายประกอบด้วยตัวอักษรจีน 5 ตัวที่คัดลอกมาจากเวียดนาม “ Rickshawman เปลี่ยนกางเกงของเขา” (รูปที่ 177). นอกจากนี้ยังมีภาพร่างอีกฉบับที่สามารถเห็นด้วยกับผู้ให้หัวเรื่องที่มีชื่อว่า: “ พละกำลังของชายหนุ่ม” (รูปที่ 128). แต่ศิลปินไม่ได้คิดอย่างนั้นและในภาพร่างดั้งเดิมเขาเขียนตัวอักษรจีนที่ถอดความสามตัว: “ ผู้ชายกำลังขนเสื้อโค้ตของเขา” ในขณะที่ Oger มีข้อเขียนเป็นภาษาฝรั่งเศส: “ วิธีการแต่งตัวของคนงาน” เราอาจอ้างหมายเลขอื่นหรือกรณีที่คล้ายกัน ...
